Nasıl yaptım bunu dedim kendime. aç karnımı doyurmaktan fazlası olmalıydı nedeni.özendim mi bunu ustalıkla yapanlara.yoksa tür olarak vahşiliğimi mi kanıtlamak istedim kendime.acımasızlığım o kalabalığın içinden kendime döndüğümde bitmeliydi oysa.yapamadım.devam ettim.sonunu görmek istedim.her insan hayatında bir kez de olsa bu vahşeti yaşamıştır dedim.hangi tarafta olduğunu anlamaya çalışmıştır.bulaşmıştır eli bir masumun kanına.ya soğukkanlılıkla devam etmiştir bu yolda; ya da lanet etmiştir yaptıklarına.
Mide bulantısı ve titremenin ardından toktum artık. ama dedim ya devam ettim. o büyük insan egom devam etmemi istedi benden. zayıftım. çaresiz katlandım. ellerimi ne kadar yıkasam da çıkaramadım kokusunu.kanı her yanıma bulaşmıştı bir kere üstelik.acemiliğim,kendimi yapmak zorunda bıraktığım şey için kontrolümü başlarda tamamen yitirmeme yaradı denebilir.
Yaptım evet. sadece bir kısmını yiyebilsem de, bıçak marifetiyle karınlarını yarıp iç organlarını çıkarttığım balıklar ızgara edilmişlerdi bir kere. artık koku tüm eve yayılmıştı. koca bir kase salata eşlik etti yanlarına. bir hiç için elimi kana bulamıştım. üstelik rakı almayı da unutmuştum gelirken.
Bir daha asla yapamayacağımı düşündüğüm bir şey artık balık ayıklamak.tüm balıklardan özür dilerim….